Czasem tak jest. Po miesiącach, które płyną tak szybko, że nawet wiadomo kiedy mijają, nadchodzą takie, które nie chcą się skończyć. Tak było i w tym przypadku. Listopada mocno dał nam w kość, wlókł się jak żółw i wciąż nie chciał powiedzieć dość. Nic nie zapowiadało kłopotów. Dzień jak co dzień. Szkoła, potem ogarnięcie mieszkania, śniadanie… Tylko Igi tego dnia rozbrykany do granic możliwości. I mimo próśb i gróźb, mimo zabawiania, wymyślania tysięcy atrakcji ani myślał przerwać bieganie po domu.…
